در سال 1888، ماروین استون، تولید کننده سیگار آمریکایی، اولین نی کاغذی جهان را اختراع کرد. بعدها با اختراع پلاستیک، نی های ساخته شده از این ماده نه تنها پایدار بودند، بلکه خوش طعم نیز بودند، بنابراین به تدریج جایگزین نی های کاغذی اصلی شدند و به انتخاب مطلوب تبدیل شدند.

در سال‌های اخیر، با جدی‌تر شدن مشکلات زیست‌محیطی جهانی، آگاهی مردم نسبت به حفاظت از محیط زیست بیشتر و بیشتر شده است. پلاستیک به دلیل پایداری بالا از دیرباز یکی از مواد اولیه مورد استفاده در بسیاری از محصولات روزمره بوده است. با این حال، ساختار پایدار پلاستیک باعث می‌شود که تخریب طبیعی در مدت زمان کوتاهی پس از دور ریختن دشوار شود. چرخه تخریب 100 یا حتی 200 ساله پلاستیک بار بزرگی بر محیط زیست است، بنابراین در برابر این پس‌زمینه است که نی‌های کاغذی «بازگشت» می‌کنند.

نی های کاغذی ساخته شده از کاغذ خمیر چوب با درجه مواد غذایی، به طور طبیعی در عرض 3 تا 4 ماه پس از دور ریختن تخریب می شوند و هیچ آسیبی به محیط زیست وارد نمی کنند. آنها را می توان در دماهای بین -10 درجه سانتیگراد تا 90 درجه سانتیگراد استفاده کرد و عمر مفیدی در حدود 1 تا 2 سال دارند که کاملاً با نیازهای روزانه افراد مطابقت دارد. علاوه بر این، به عنوان یک محصول کاغذی، نی های کاغذی را می توان با چاپ طرح ها و رنگ های خود بر روی بدنه تیوب با استفاده از جوهرهای مخصوص مواد غذایی، سفارشی کرد و آن را سرگرم کرد.